کیت تست پروتئین های خاص، بیوتکنولوژی C-Luminary

پروتئین‌های زیادی در سرم وجود دارد، آنها از سلول‌های بافتی می‌آیند، پروتئین‌های کاربردی موجود در سرم هستند که عملکردهای مختلفی را انجام می‌دهند، بسیاری از بیماری‌ها می‌توانند باعث تغییر در پروتئین‌های سرم شوند.پروتئین های اختصاصی رایج عبارتند از ASO، RF، CRP، IgG، IgM، IgA، C3، C4 و غیره.

سنجش ASO برای تشخیص عفونت استرپتوکوک نوع A بسیار ارزشمند است و وجود و محتوای آن می تواند شدت عفونت را منعکس کند.ASO یک هفته پس از عفونت استرپتوکوک نوع A شروع به افزایش کرد و 4-6 هفته بعد به اوج A رسید که چند ماه طول کشید.هنگامی که عفونت فروکش کرد، ASO کاهش یافت و در عرض 6 ماه به حالت عادی بازگشت.اگر تیتر ASO کاهش نیابد، نشان می دهد که ممکن است عفونت مکرر یا عفونت مزمن وجود داشته باشد.افزایش تدریجی تیتر آنتی بادی برای تشخیص اهمیت زیادی دارد.کاهش تدریجی تیتر آنتی بادی نشان دهنده بهبودی بیماری است.ASO تب روماتیسمی، گلومرولونفریت حاد، اریتم ندوزوم، مخملک و لوزه حاد به طور معنی داری افزایش یافت.

تشخیص RF در تشخیص، طبقه بندی و اثر درمانی آرتریت روماتوئید اهمیت زیادی دارد.میزان تشخیص RF در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید بسیار بالا است.RF مثبت از تشخیص تمایلی RA در مراحل اولیه پشتیبانی می کند، مانند تمایز بین RA و تب روماتیسمی در زنان جوان.تشخیص RA غیر فعال باید به شرح حال مراجعه کند.در بیماران RA، تیتر RF با تظاهرات بالینی بیماران همبستگی مثبت داشت، یعنی با تشدید علائم، تیتر افزایش یافت.

پروتئین واکنش‌گر C به برخی پروتئین‌ها (پروتئین‌های حاد) اطلاق می‌شود که وقتی بدن آلوده می‌شود یا بافت آسیب می‌بیند، به شدت در پلاسما افزایش می‌یابد.CRP می تواند مکمل را فعال و فاگوسیتوز فاگوسیت ها را تقویت کند و نقش اپتونیزاسیون را ایفا کند، بنابراین میکروارگانیسم های بیماری زا و سلول های بافت آسیب دیده، نکروزه و آپوپتوز را از بدن خارج کرده و نقش محافظتی مهمی در ایمنی طبیعی بدن ایفا می کند.CRP بیش از 70 سال است که مورد مطالعه قرار گرفته است.به طور سنتی، به عنوان یک نشانگر غیر اختصاصی التهاب در نظر گرفته می شود.با این حال، در دهه گذشته، مطالعات نشان داده است که CRP مستقیماً در التهاب و تصلب شرایین و سایر بیماری‌های قلبی عروقی نقش دارد و قوی‌ترین پیش‌بینی‌کننده و عامل خطر بیماری‌های قلبی عروقی است.

ایمونوگلوبولین G (IgG) ایمونوگلوبولین اصلی بدن است که 70 تا 75 درصد از کل ایمونوگلوبولین را تشکیل می دهد.تعیین کمی ایمونوگلوبولین در سرم برای تشخیص، پایش و پیش آگهی بیماری مزمن کبدی، بیماری های عفونی، لنفوسیتوز، مولتیپل میلوم، نقص ایمنی اولیه و ثانویه بسیار مهم است.

حدود 10% ایمونوگلوبولین سرم IgA است که از نظر شکل و ساختار مونومر شبیه IgG است اما 10-15% IgA سرم پلیمری است.شکل دیگری از IgA به نام IgA ترشحی در اشک، عرق، بزاق، شیر، آغوز و ترشحات گوارشی و برونش ها یافت می شود.تعیین ایمونوگلوبولین A در سرم برای تشخیص، پایش و پیش آگهی بیماری مزمن کبدی، بیماری های عفونی، لنفوسیتوز، مولتیپل میلوم، نقص ایمنی اولیه و ثانویه بسیار مهم است.

ایمونوگلوبولین M(IgM) اولین نوع ایمونوگلوبولین و تنها ایمونوگلوبولین سنتز شده در نوزادان است.در سرم بزرگسالان، 5 تا 10٪ از کل ایمونوگلوبولین در گردش را تشکیل می دهد.بیشتر IgM در سرم پنتامرهای پنج مونومر است.وزن مولکولی هر مونومر 185 کیلو دالتون است و هر مونومر با یک زنجیره J محدود شده است.IgM یک فعال کننده مکمل قوی است که میل ترکیبی قوی با باکتری ها و گلبول های قرمز خون دارد و نقش مهمی در جلوگیری از عفونت باکتری G ایفا می کند.تعیین کمیت ایمونوگلوبولین در سرم برای تشخیص، پایش و پیش آگهی بیماری مزمن کبدی، بیماری های عفونی، لنفوسیتوز، مولتیپل میلوم، نقص ایمنی اولیه و ثانویه بسیار مهم است.

مکمل C3 (Complement 3, C3) جزء مهمی از سیستم کمپلمان است و در فعال سازی مسیرهای کلاسیک و بای پس شرکت می کند.تعیین C3 یک شاخص مهم برای تشخیص بیماری های ایمنی مانند نفریت لوپوس، واکنش آلرژیک و التهاب است.از آنجایی که C3 توسط کبد تولید می شود، تعیین C3 برای نظارت بر بیماری های شدید کبد نیز مفید است.تشخیص آنتی بادی ضد CCP برای تشخیص آرتریت روماتوئید بسیار اختصاصی است و می تواند برای تشخیص زودهنگام RA استفاده شود.

علاوه بر این، آنتی بادی ضد CCP نه تنها یک شاخص تشخیصی اولیه RA است، بلکه یک شاخص حساس برای تمایز بین RA مهاجم و غیر تهاجمی است.بیماران آنتی بادی مثبت بیشتر از بیماران آنتی بادی منفی دچار تخریب شدید استخوان مفصل می شوند.تشخیص ترکیبی آنتی بادی های cRF و CCP حساسیت تشخیصی را به میزان قابل توجهی بهبود می بخشد.

اسید سیالیک معمولاً به صورت اولیگوساکارید، گلیکولیپید یا گلیکوپروتئین وجود دارد.مغز دارای بالاترین میزان اسید سیالیک در بدن انسان است.مقدار اسید سیالیک در ماده خاکستری 15 برابر بیشتر از اندام های داخلی مانند کبد و ریه است.اسید سیالیک جزء مهم گلیکوپروتئین غشای سلولی است که با بسیاری از عملکردهای بیولوژیکی موجودات مرتبط است و ارتباط نزدیکی با بدخیمی سلولی، متاستاز سرطان، تهاجم، از دست دادن مهار تماس، کاهش چسبندگی سلولی و آنتی ژنیت تومور دارد.