کیت تست IgE مخصوص آلرژن

بیماری های آلرژیک شرایطی هستند که در آن بیمار موادی حاوی اجزای آلرژی زا (به نام آلرژن یا آلرژن، آلرژن) استنشاق یا مصرف می کند که سلول های B بدن را برای تولید بیش از حد ایمونوگلوبولین E (IgE) تحریک می کند.هنگامی که آنتی‌بادی‌های IgE مجدداً در معرض آلرژن‌ها قرار می‌گیرند، با آلرژن‌ها پیوند متقابل پیدا می‌کنند و به گیرنده میل ترکیبی بالاتر FcεRI روی سطح ماست سل‌ها و بازوفیل‌ها متصل می‌شوند، که منجر به تجمع FcεRI و فعال شدن ماست سل و بازوفیل می‌شود.در طی فعال شدن، ماست سل ها گرانوله می شوند و هیستامین، یک واسطه التهابی ذخیره شده در گرانول های سیتوپلاسمی، و لکوترین ها، پروستاگلاندین های واکنشگر ایمنی، سیتوکین ها و کموکاین هایی مانند IL-4 و IL-5 که از طریق مسیر اسید آراشیدونیک سنتز می شوند، آزاد می کنند (یا علائم بیماری محرک همه). واکنش های آلرژیک) مانند آسم آلرژیک، تب یونجه، کهیر، رینیت آلرژیک، اگزما، درماتیت آلرژیک، ورم ملتحمه و اختلال عملکرد دستگاه گوارش.تشخیص انواع مختلف آنتی بادی های IgE اختصاصی آلرژن در سرم می تواند برای تشخیص کمکی در مورد اینکه آیا برخی از علائم ناشی از آلرژی در عمل بالینی است یا خیر، استفاده شود.

ایمونوگلوبولین IgE یک آنتی بادی است که واسطه واکنش های آلرژیک نوع I است و IgE اختصاصی آلرژن در سرم بیماران آلرژیک وجود دارد که به آن IgE اختصاصی می گویند.کسانی که به شیر حساسیت دارند IgE در برابر آلرژن های شیر دارند.کسانی که به گرده آرتمیسینین حساسیت دارند IgE در مقابل گرده دارند.آلرژن‌ها وارد بدن می‌شوند تا تولید IgE خاصی را القاء کنند، که به ماست سل‌ها و بازوفیل‌ها متصل می‌شود و به بدن اجازه می‌دهد تا وارد یک حالت حساسیت خاص به این آلرژن شود.هنگامی که آلرژن دوباره در تماس است، به گیرنده IgE روی غشای سلولی متصل می‌شود و باعث ایجاد یک سری واکنش‌های بیوشیمیایی می‌شود که متعاقباً واسطه‌های فعال زیستی مختلف مرتبط با واکنش‌های آلرژیک و التهاب مانند هیستامین آزاد می‌شوند.از آنجایی که این آنتی بادی فقط می تواند به طور اختصاصی به این آلرژن متصل شود، لازم است از آلرژن خالص شده به جای آنتی IgE برای تشخیص استفاده شود.بسیاری از روش های سنجش IgE خاص وجود دارد، مانند ELISA، FEIA، و ایمونوبلات معمولاً در عمل بالینی استفاده می شود.